Posadzka przemysłowa – element poziomy budynku; jest elementem konstrukcyjnym. Posadzka w halach produkcyjnych, magazynach narażona jest na wiele różnych obciążeń związanych z:

• składowaniem na niej materiałów, produktów, czyli obciążenia pośrednie i bezpośrednie;
• pracą ustawionych na posadzce maszyn (niektóre maszyny ze względu na częstotliwość wysyłania drgań posiadają odrębne, zawsze oddzielone dylatacją fundamenty);
• jazdą wózków widłowych i innych środków transportu poruszających się w obrębie hali, często przewożących materiały produkty itp.;

Ponadto cechuje się kowalnością, łatwością wykonania, oryginalnością; dużą odpornością na ścieranie mechaniczne, jest antypoślizgowa, łatwa w utrzymaniu czystości – posadzka epoksydowo-kwarcowa; nie nasiąka wodą, jest odporna na rozpuszczalniki – epoksydowo-kwarcowa samorozlewna; bardzo elastyczna wyposażona w miedzianą siatkę odprowadzającą ładunki elektryczne, odporna na uderzenia – epoksydowo-kwarcowa elektrostatyczna; zabezpiecza przed pyleniem, wsiąkaniem wody i produktów ropopochodnych – epoksydowa cienkowarstwowa od 0,3 mm do max 3 mm. Wszelkie spadki, zagłębienia, zjazdy i podjazdy muszą być uwzględnione konstrukcyjnie na stropie fundamentowym lub międzykondygnacyjnym.

Na posadzki działają ponadto różne czynniki związane z technologią produkcji: temperatura, kwasy, zasady, oleje itp. powodujące albo dodatkowe naprężenia (np. temperatura) albo stanowiące czynnik przyśpieszający zniszczenie posadzki.

Obecnie posadzki przemysłowe najczęściej wykonane są z żelbetu i betonu. Dawniej wykonywane były również z drewnianych kostek, cegły. Jako warstwę ochronną posadzki betonowej lub żelbetowej stosowane są okładziny (czyli posadzki) z płytek ceramicznych, powłoki z żywic chemoodpornych itp. Powłoki i okładziny jednocześnie poprawiają estetykę posadzki.